26 april

In het weekend is het steeds een stuk rustiger in het ziekenhuis, ook ik leef daarnaar.

Alleen mijn “bloed” heeft de nota van rust nog niet begrepen, die blijft “druk”.

Vanmorgen vroeg (toen ik nog op bed lag notabene) stond de bloeddruk nog altijd te hoog (bovendruk 160). Ook de rest van de dag bleef het zowel onder als boven hoog.

Een nevenwerking van SoluMedrol of toch een indicatie voor een nieuwe plek?

Bij voorgaande opstoten had ik gelijkaardige bloeddrukken.

Het blijft spannend afwachten!

Ik vergat prompt al mijn vragen te stellen toen mijn neurologe (tevens MS-specialiste) aan de deur stond.

Nochtans luistert zij wèl altijd met aandacht naar wat ik te zeggen heb en hoe het mij vergaat.

Qua duizeligheid en spasmen is er niet veel veranderd, maar de vorige keer hadden de cortisonen ook enkele dagen tijd nodig om in te werken.

Misselijkheid is gelukkig een pak beter!

Aan mijn huid (roder, sneller kapot en droog), de hartkloppingen die weer wat opkwamen na de kuur vandaag en de hese stem, merk ik het wel.

Dat laatste symptoom was bij de vorige behandeling (enkele maanden geleden) te wijten aan vocht rond de longen, maar komt evengoed voor wanneer het misloopt met de aansturing van mijn stembanden door een MS-opstoot.

Mijn bloedsuiker doet niet meer zo rampzalig. Al blijft die na toediening van de dagelijkse cortisonendosis opvallend beïnvloed.

Het lijkt erop dat mijn infuus aan het sneuvelen is (gelukkig pas na inlopen baxter!).

Dat wordt weer zweten voor die arme verpleging morgen!