Best case!

Vrijdag 2 mei

De blaasperikelen leken wat af te nemen. Net op tijd voor mijn consulten in Waregem! Na een VEP-(oog)test, verliep de MRI van de hersenen dit keer gelukkig probleemloos. Een staaltje afgeven om te controleren op infectie van urinewegen bleek minder vanzelfsprekend op een brugdag.

Het werd een van het kastje naar de muur verhaal en uiteindelijk kon ik het via mijn eigen huisarts laten testen.

Maandag 5 mei

Met een bang hartje nam ik plaats op de stoel voor de neurologe. Enkele symptomen waren verbeterd, maar grote algemene vooruitgang bleef uit.

Na het overlopen van de beelden deelde de neurologe mee dat de plekken onveranderd waren tegenover vorige keer. Ik kon eindelijk opgelucht ademhalen! Geen nieuwe opstoot!

Wat dan wel?

Een deel van de symptomen zijn te wijten aan een tijdelijke heropflakkering van de symptomen gelinkt aan de nog aanwezige laesies. Die heropflakkering kan het gevolg zijn van een virus, infectie, extreme stress of oververmoeidheid. Factoren die de aangetaste en bijgevolg gevoelige plekken in het zenuwstelsel blootleggen.

Ik denk dat we onze culprits niet ver hoeven te zoeken!

Voor de slechte bloedwaarden, misselijkheid, hoge bloeddruk etc. treffen de cortisonen schuld. Deze waarden zullen na verloop van tijd vanzelf normaliseren. Enkel mijn leverwaarde moet over een viertal weken opnieuw getest worden (afgelopen januari nog normaal). De nierstuwing tijdens de MRI werd uitgelokt door de combinatie van SoluMedrol en contrastvloeistof. Het feit dat dit beterde naarmate ik meer vocht verloor, sprak hiervoor. De oude laesie in mijn ruggenmerg is verantwoordelijk voor de resterende blaasperikelen. De oogtesten wezen niet op neuritis (geen verrassing daar!). Om de visuele problemen verder op te volgen, mag ik een consult bij een (andere) oogarts inplannen.Een controle-consult bij de neuroloog volgt over drie maand.

Wellicht zal het nog een aantal weken duren voor ik weer de oude ben. Rusten en recupereren is de boodschap.

Door de cortisonen zal mijn weerstand nog een tijdje verzwakt zijn (en die staat al onder druk door de onderhoudsmedicatie voor MS). De komende maand moet ik extra goed opletten voor virussen en mag ik mijn geplande herhalingsvaccins voorlopig niet uitvoeren (nog meer opletten dus!).

Kine, koopjes en Kesimpta

Op de terugweg naar huis volgde een tussenstop in "'t stad". Mijn bril had het de avond voordien voor bekeken gehouden (afgebroken neusbrug) en moest voor herstel naar de optieker. Ik maakte van de gelegenheid gebruik om wat basics voor de kids te halen in een nabijgelegen winkel. Het was een bizar rustige dag in de winkelstraten. Ideaal om te testen wat de prikkels met me deden. Wel, die test bleek best een uitdaging. Toen we terugliepen naar de auto kwam er een pijnlijke hoofdpijn opzetten en moest ik mij concentreren om het dronken gevoel in mijn hoofd de baas te kunnen. Het zal letterlijk en figuurlijk een evenwicht zoeken zijn om een balans te vinden die goed voor me werkt.

Wat later op de middag slaagde ik er wel in om voor het eerst weer te fietsen naar de kinesiste (gelukkig maar enkele straten ver). Door de hoofdpijn werd de geplande sportsessie vervangen door een massage om mijn verkrampte nek- en ruggenwervels los te maken.

Voor het slapengaan injecteerde ik mijn maandelijkse Kesimpta-spuit, want die behandeling heeft gelukkig nog steeds effect en mag verder gezet worden!