Vaste prik

Zaterdag 26.10 tot woensdag 30.10

Al vanaf dag één bleken mijn quasi onvindbare aders een uitdaging te zijn voor zelfs de beste prikkers van de afdeling.

Infuusjes verstopten en bij een tweede zetpoging was het pas na 7 keer raak (één keer was een kapotte naald de culprit).

Uiteindelijk werd er telkens een infuus aangebracht in de elleboogplooi langs een ader waar ze normaal bloed prikken.

En zo moest ik, wanneer mogelijk, met infuus naar huis zodat herprikken vermeden kon worden.

Helaas reageerde mijn huid op de pleisters waardoor de uitdaging om die te laten zitten nog net ietsje groter werd.

Op de laatste dag verstopte de elleboogplooiader (scrabble win?) alsnog.

Bij het verwijderen van het infuus spoot er een fonteintje solumedrol recht in de rauwe, open huid waar voordien een pleister zat.

Nog geen minuut later brak een brandende sensatie door, greep ik naar mijn elleboog en voelde nattigheid. Ik wist meteen wat er aan de hand was, letterlijk, … bloed!

Toen ik mijn mouw oprolde, liep er zo een stroompje richting vloer.

Ook deze ader werd arbeidsonbekwaam verklaard. Gelukkig zat zijn dienst er net op.

Enfin, ik liet nogal een af-, euh, indruk na bij de verpleging. 😅

(enkele van de prikjes)

Elke dag een beetje thuiskomen

Intussen zit de kuur met solumedrol erop.

De dagopnames waren een zegen en een vloek.

Ze zorgden ervoor dat het huishouden bleef draaien, dochterlief in haar thuisomgeving kon herstellen en het maakte de oppaspuzzel tijdens de herfstvakantie een stuk eenvoudiger.

Maar aan rust kwam ik niet toe.

De uren in het ziekenhuis gebruikte ik om administratie en communicatie in orde te krijgen (bij special needs kids en “mama’s met mankementen” komt een hele papierwinkel kijken).

De uren thuis gingen naar zorg voor alles en iedereen, behalve mezelf.

En toen de eerste neveneffecten van de cortisonen woensdagavond opdoken, werd ik gewaar hoe zwaar mijn lijf het te verduren had.

De komende dagen voerde ik een strijd tegen zowel de kwaal als de remedie!

Meer daarover in een volgende post.